Op naar de Angkor tempels

Na een paar dagen niets doen en luieren aan het strand, met de nachtbus doorgereisd naar Battambang, een dorpje in het noordwesten van Cambodja. Deze nachtbus was een stuk minder comfortabel dan die in Vietnam. Daarbij ook nog eens locals die de hele nacht praten (ondanks meerdere verzoeken om stil te zijn) en een non-stop toeterende buschauffeur. Geen oog dichtgedaan dus!
In een koffietentje in Battambang in gesprek geraakt met een Amerikaanse vrouw, die van oorsprong Nederlands is, nu met haar man al jaren in Battambang woont en een weeshuis/opvanghuis runt. In tegenstelling tot wat ik dacht, schijnt er in Cambodja wel een soort jeugdzorg of social work te zijn. Er worden ook wel eens kinderen op last van de overheid uit huis gehaald (regelmatig moeten kinderen geld verdienen voor het gezin door prostitutie, en gaan ze niet naar school), maar het systeem is corrupt en soms moet het opvanghuis van de social worker en overheid kinderen terug naar huis laten gaan nadat er een soort check is geweest, die niets inhoudt. Geld is uiteindelijk veel belangrijker dan het kind hier... De vrouw zoekt regelmatig oud clientjes op, en bijna altijd zijn ze weer van school en aan het werk. Er worden ook regelmatig kinderen verkocht of te koop aangeboden.
Een triest verhaal, maar gelukkig zijn er volgens de vrouw ook genoeg situaties waarbij het opvanghuis of andere initiatieven wel een blijvend verschil kunnen maken voor een kind. Als ik meer tijd had gehad, had ik graag een aantal weken vrijwilligerswerk willen doen in een opvanghuis. Misschien op een volgende reis :)
In het dorpje Battambang is niet zoveel te doen of te zien, behalve een aantal Franse koloniale panden. De volgende dag met een tuk tuk in de omgeving rondgetoerd en veel gezien. Tempels, veel lokale dorpjes en vriendelijke mensen, en een `bat cave`, waar elke dag rond zonsondergang miljoenen vleermuizen naar buiten vliegen. Erg bijzonder om te zien.
Maandag met de bus doorgereisd naar Siem Reap. Geen toeristenbus deze keer, maar eentje met vooral locals. Een gammele bus met allerlei versiersels, die veel te laat vertrok, regelmatig stopte om mensen of spullen in te laden, en een cambodjaanse film met een volume waar mijn eigen muziek niet bovenuit kon! Blij toen de film afgelopen was, maar te vroeg gejuicht. De rest van de rit stond er een soort muziekprogramma op, en zingen is hier vooral veel gejengel! Beetje zoals in India. Ondanks dat het een erg vermoeiende rit was, wel erg leuk om mee te maken.
Na een rustdagje in het leuke en relaxte dorp Siem Reap, met veel leuke restaurantjes, restaurants en bars, woensdag en donderdag de Angkor tempels bezocht. Deze liggen een paar kilometer buiten het dorp. Besloten om alleen en op mijn eigen tempo de tempels te zien, dus een fiets gehuurd en ruim anderhalve dag rondgetrapt door het grote en uitgestrekte gebied. Begonnen met de kleinere tempels, en op de tweede dag de grootste en bekendste tempels bezocht, Angkor Wat (die met de torens) en Angkor Thom en Bayon (die met de gezichten).
Wat het zwaar maakte, was de enorme hitte en benauwdheid. Ruim 35 graden en de luchtvochtigheid is erg hoog. Maar aan het einde van de dag ben je hoe dan ook gaargekookt en drijfnat van het zweet, of je nu met de tuk tuk langs de tempels gaat of met de fiets. Dus dan maar de sportieve optie, om hier ook nog wat aan mijn conditie te doen. Wel op tijd even pauze en goed drinken. Sowieso liters drinken per dag, om niet uit te drogen. En genoeg (zout) eten, wat soms lastig is aangezien ik door de hitte niet altijd honger heb, maar heb anders al snel last van lage bloeddruk en duizeligheid.
Vandaag nog een rustig dagje in Siem Reap, voordat ik verder reis. Een dag niks doen voelde vooral in het begin een beetje als verspilde tijd en onrust, maar inmiddels heb ik gemerkt dat ik rustdagen ook echt nodig heb om alle indrukken te kunnen verwerken en rustig te kunnen slapen. En kan ik ook genieten van een relaxt dagje zonder vanalles te willen zien.
Verder uitgezocht wat mijn volgende bestemming wordt, en de route die ik in gedachten had, een beetje aangepast. Morgen ga ik met de bus naar Bangkok, om van daaruit door te reizen naar het noorden van Thailand. Daarna naar het noorden van Laos. Ik heb besloten om het zuiden van Laos over te slaan en aan het eind van mijn reis nog een land erbij te pakken, Myanmar (Birma). Wilde hier al heel graag naar toe, maar dacht geen tijd te hebben voor nog een land en had vooral mijn twijfels hier alleen naar toe te gaan. Inmiddels een aantal mensen gesproken die er zijn geweest en blijkt goed en veilig te bereizen. Dus het perfecte moment lijkt mij voor dit land, inmiddels toeristisch genoeg om er te kunnen backpacken, maar nog niet het massatoerisme zoals in de rest van zuidoost Azie. Ik ben dan ook erg benieuwd naar dit wat ik gehoord heb ontzettend mooie, vriendelijke en authentieke land. Vandaag op de markt voor een paar dollar alvast een `echte kopie` van de Lonely Planet van Myanmar gescoord. En nog een katoenen broek (special price for you leedieie), why heb ik twee spijkerbroeken meegenomen?!...
Groetjes uit Cambodja